ผ่านมาตรงที่เดิม
ที่วันนั้นฉันเคยมีเธอ
ได้จูงมือกับเธอ ได้ใกล้ชิด
ชี้ชวน หยอกล้อชมจันทร์
ผ่านมาตรงที่เดิม
แต่วันนี้สองเราเลิกกัน
ไม่มีใครสักคน
ไม่มีแม้แสงจันทร์ที่เคยส่อง
ทางเปลี่ยวๆ เดียวดายอย่างนี้
ฉันก็เลยหวั่นๆ ทางมันมืดมัว
หัวใจเลยสั่นๆ ฉันอยากโทรหาเธอ
อยากฟังเสียงเธอ
ทางเปลี่ยวๆ คนเดียวต้องเดิน
เหงาจนเกินจะทน
ทางยังอีกไกล ไม่มีใครซักคน
มันเปลี่ยวเกินห้ามใจ
ต้องโทรหาเธอ
อยู่ด้วยกันได้ไหม
อยู่ในสายตาด้วยกันก็พอ
ไม่ต้องปรากฎตัว
แค่อยากขอให้ได้ยินแต่เสียงของเธอ
อยู่คนเดียวที่เดิม ก็ถนนสายเดิมมืดมัว
ยิ่งเดินไกล ยิ่งกลัว
ก็ใจฉันร้อนรน คิดถึงเธอ
ทางเปลี่ยวๆ เดียวดายอย่างนี้
ฉันก็เลยหวั่นๆ ทางมันมืดมัว
หัวใจเลยสั่นๆ ฉันอยากโทรหาเธอ
อยากฟังเสียงเธอ